ေဟာဒီလို အက်င့္မ်ိဳးနဲ႔
ေကာင္းကင္က မ်က္ရည္ခံထိုးျပီ။
ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္ညေနရဲ့
ေနာက္ဆံုးေတာက္ပတဲ့မ်က္လံုးေတြ
နံရံေပၚကနာရီထဲ ထားပစ္ခဲ့
ေဟာဟို ေလွကားထစ္အျမင့္ၾကီးေတြဆီကေန
ဘ၀ရဲ့ အနည္ထိုင္ျခင္းဟာ
ေလးေလးလံလံခုန္ခ်လိုက္ေပါ့။
မိုးေရထဲျဖတ္ေလွ်ာက္သြား
ကြန္ကရစ္လမ္းမ ပလပ္ေဖာင္း
တျခမ္းေစာင္းေအာင္ ထိုင္ေအာ္ေနက် ျခေသၤ့ေတြေ့ရွ
စိတ္ကူးရုပ္ရွင္ထဲ
ဘယ္အနမ္းေတြ ပူေႏြးပ။
ေရာ...အဲဒီ အက်င့္ကိုပဲ မၾကိဳက္တာ
ေဟာဒီမွာ သူမကေတာ့
ေခါက္ထီးေလး မလံု႔တလံုနဲ႔
ငါ့ ရင္အံုဆီ တန္းတန္းမတ္မတ္ လာေနေတာ့ရဲ့...။ ။
ေအာင္ေ၀း (ပန္းေ၀သီ၊၁၉၉၃ စက္တင္ဘာ)
No comments:
Post a Comment