အခုအရြယ္ထိ စိတ္ကိုစိတ္က မႏိုင္ေသးဘူး.. မတ္လ ၁၆ ရက္လည္းေက်ာ္သြားျပီ..အသက္လည္း ၁ ႏွစ္ထက္ၾကီးျပန္ျပီ.. အဲဒီ စိတ္ဆိုတာကိုလည္း နားမလည္ႏုိင္လြန္းေနလြန္းလို႔.. ဘယ္ေနရာမွာမ်ား ဒီစိတ္ၾကီးနဲ႔ ဒီခႏၶာက အံ၀င္ခြင္က်အသံုးက်မလဲလို႔.......
ကဲ...သြားခ်င္ရာသာသြားေတာ့ဟယ္...ငါလည္း နင့္လိုက္လိုက္ ထိန္းရတာ ရူးခ်င္ခ်င္ဘဲ...ကဲ ..ေျပာစမ္း..အဲ.....သြားစမ္း..ဘယ္ကိုလဲ........ ရန္ကုန္ ကိုပဲမွတ္လား...ဒါပဲနင္ေတြးေနျပန္ျပီ မွတ္လား... ငါစိတ္ညစ္တယ္ေနာ္....အဲမွာ မီးမလာဘူးဟဲ့.. ဒါကို နင္သိရက္နဲ႔.... ေနပါဦး..အင္တာနက္ လည္းပ်က္ေနတယ္ ေျပာတယ္ေနာ္....ဘာ!!! နင္ သြားခ်င္ေသးတယ္ ဟတ္လား...နင္ မမွတ္ဘူးလား ဟမ္! အဲဒါေတြ နင့္ကို ငါမုန္းတာေပါ့...ေတြ႔လား.... ေတြ႔႕လား....နင္ ညစ္ေပေပနဲ႔ ဆက္ေတြးျပန္ျပီ...ဘုရားတခ်ိဳ႔ရယ္ ... ေျမျပင္ေပၚက မိုးနံ႔ေလးရယ္...လမ္းက်ဥ္းက်ဥး္ေလးရယ္ ေကာ္ဖီဆိုင္ရယ္......စုတ္ပဲ့ပဲ့ ဘစ္(စ)ကားၾကီးေတြ နဲ႔ လူအျမဲစည္တဲ့ Show ပြဲေတြ အေၾကာင္း....အေၾကာင္း......
ဘာေတြသင္လို႔သင္မွန္းမသိဘဲ...တေမွ်ာ္တေခၚကို သြားသြားတတ္ရတဲ့ ေနပူက်ဲေတာက္ ဒဂံုတကၠသိုလ္ဆိုတာၾကီးအေၾကာင္း.....
သြားသြားလာလာ ထိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီ့က ကန္တင္းစုတ္စုတ္ေလးေတြက အေၾကာင္း... ... အသံဗလံေတြ အေၾကာင္း..... ဂစ္တာသံေတြအေၾကာင္း...မေရရာ ရင္ခုန္သံေတြအေၾကာင္း.... ေရေတြပက္တဲ့ အေၾကာင္း..... ျပန္မဆံုျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း... ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ခပ္တည္တည္ပဲ ေတြးေနလိုက္ေတာ့လည္း... ဟုတ္တိပတ္တိ ၃ ႏွစ္ေလာက္ကို ျပန္ငယ္သြားတယ္:P (ေကာင္းေလစြ)
စိတ္ေရ....နင္ကိုက ျပန္႔ၾကဲခ်င္ေနမွေတာ့ ငါလည္း လိုက္ေကာက္မေနေတာ့ဘူး...ထင္တိုင္းၾကဲ လိုက္စမ္း...
အခုရတဲ့ အရာေတြကို ဟိုတုနး္ကလိုခ်င္ခဲ့လို႔ ဟိုတုန္းက ရခဲ့တဲ့အရာေတြကို အခု ေတာင့္တေနရျပီ...... ငါ့အလြမ္းေတြနဲ႔ခ်ည္းပဲ တစ္ကားလံုးရိုက္ျပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ စာတမ္းထိုးလိုက္ေတာ့မွာလား..????
No comments:
Post a Comment