မိုးရာသီ အရိုင္းေတး ..

သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာခ်လာတဲ့ မိုးစက္ေတြထဲမွာ...ဘယ္နတ္ဆိ

ုးရဲ့ က်ိန္စာမ်ိဳးနဲ႔ နာက်ည္းခ်က္ေတြပါေနမလဲ...။
ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္ ေန႔ရက္ေတြထဲ အိပ္မက္အေသေတြနဲ႔ တုတ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ ေမွာ္ဆရာေရ.... ကံၾကမၼာဆိုးေတြကိုခ်ည္း တနင့္တပိုးလက္ေဆာင္ထားခဲ့တာ ေက်းဇူးတင္မဆံုးဘူး..။
ခင္ဗ်ား ႏွင္တံတခ်က္အေ၀ွ႔မွာတင္ မိႈင္းရီ မႈန္၀ါး အံု႔ဆိုင္းခဲ့ရတာ...။ က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ထစ္ခ်ဳန္းရြာတဲ့ မိုးေလလားလို႔ ေမးပစ္ခ်င္တယ္...။
အနားသတ္မရွိတဲ့ စိတ္မိုက္ကို ေဘာင္ခတ္ထားပစ္နိုင္တဲ့ ခင္ဗ်ားအျပံဳးမွာ က်ဳပ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း ရြာရန္ရာနႈန္းအျပည့္နဲ႔ ျပိဳဆင္းခ်င္ေနေတာ့လည္း ခက္သားလား ...။
ေတ ြေတြ ေငး ေငး..ေတြေတြေငးေငး.. ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုယ္ကိုက္ နာက်င္ေနပလိုက္တယ္ ..
ေၾသာ္ ..၀မ္းမနည္းေၾကးလို႔ ဆိုခဲ့ၾကေပမယ့္လည္းေလ...။ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ မိုးထဲမွာေတာင္ မိုးထပ္ရြာတယ္ ...။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ေအာက္စီဂ်င္ပါတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ပဲ ၾကည့္ပါ..။

ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားေပးတဲ့ အလင္းေတြက တဆိတ္ေလာက္ မၾကမ္းလြန္းဘူးလား...အေမွာင္ထဲမွာေတာင္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေလာင္ကြ်မ္းလြန္းတယ္..။ အရိုင္းဆန္ဆန္နဲ႔ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ ေၾကကြဲေနရတာတာ... ေၾကကြဲေနရတာ....။ ေျပာင္းျပန္ၾကီး ရီေနရလြန္းလို႔လည္း နွလံုးခုန္သံစည္းခ်က္ေတြက ကစဥ့္ကလ်ားနဲ႔ ..ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ ...။ ဘာေတြျဖစ္မလဲ...လြဲလြဲၾကီး လြမ္းေနရင္းနဲ႔..သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ေ၀း ေ၀းၾကီးကို လြဲရဦးမယ္...။

ကံၾကမၼာကို မုန္းတယ္...။ အဆိပ္တစ္ခြက္ ခဏေပးပါ ခရမ္းေရာင္ေရ... ေလာင္ကြ်မ္းျပာမက်ေသးသေရြ႔ေတာ့ ညိႈးေၾကေနရဦးမွာေပါ့.. အဟက္..! ဘာျဖစ္လဲ.. ဘာျဖစ္သြားလဲ ... ဘာျဖစ္ဖို႔ရွိဦးမွာတဲ့လဲ... ။

ဆုေတာင္းမမွားခဲ့ပါဘူး...ဆုေတာင္းမ်ားခဲ့ရံု သက္သက္ပါ...ခင္ဗ်ားအတြက္နဲ႔ က်ဳပ္အတၲေတြကို တနင့္တပိုး ေရစက္ခ်လိုက္မိတာလည္း ပါမေပါ့..။ ခုမွေတာ့ ေသာက္ေနာင္တလည္း ရမေနခ်င္ဘူး..ရွိပါေစေတာ့ ရွိေစေတာ့..။
မုန္းဖို႔ခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္လို႔ 'မုန္းပစ္လိုက္ပါ' ဆိုတဲ့ စကားကို ရနံ႔ေဟာက္ပက္နဲ႔ မေျပာစမ္းပါနဲ႔ ....။
ဟာသပဲ..။ ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ာ့အနားက ညွင္းသိုးသိုးလူေတြအားလံုး ျဖဴေဖြးသန္႔စင္သြားတဲ့အထိ ဟားတိုက္ရယ္ေမာပလိုက္ခ်င္တာ...! ဒါက သိုးမည္းပုရပိုက္မွာ စူးေနတဲ့ က်ိန္စာ ...(ခင္ဗ်ား မျဖစ္သင့္ဘူး)
(ခင္ဗ်ား မဟုတ္ဘူး...။)
သြားစမ္းပါေတာ့ .... အသည္းကြဲတာ မေသေလာက္ပါဘူးတဲ့ ..သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ ....
နာနာက်ည္းက်ည္း အလဲလဲအျပိဳျပိဳနဲ႔ လူလိုသူလို ျဖစ္မေနတာကလြဲရင္ သာမာန္ကာလွ်ံကာပါပဲ..။ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္နည္းနည္းယူရဦးမွာေပါ့ေလ...။ ဒီထက္မပို မလိုဘူး..။ ဓါးနဲ႔ထိုးခံလိုက္ရတဲ့ ဒါဏ္ရာကို အပ္စူးတာေလာက္ပဲသိတဲ့ အၾကင္နာမ်ိဳးနဲ႔ လာႏွစ္သိမ့္ေနတာဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ ေက်ာခိုင္းေနတာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္..။
ဘာမွလည္း ေသာက္ၾကီးေသာက္က်ယ္ေတြ မလုပ္ခ်င္ဘူး...။ အရာအားလံုးဟာ အံ၀င္ခြင္က် လြဲေခ်ာ္ခဲ့ျပီးသား မဟုတ္လား ..။ ရီမယ္ဆို ရီေနလိုက္လို႔ရတယ္...။ စူးစူး၀ါး၀ါးနဲ႔ အသံထြက္မလွတာေတာ့ နည္းနည္း သည္းခံေပါ့ဗ်ာ..။ ေနာက္ေတာ့လည္း.. ဖာသိဖာသာ ျဖစ္သြားမွာပါ..။

ဂါထာဆန္တဲ့ စကားလံုးအခ်ိဳ ႔နဲ႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ညေနတခ်ိဳ ႔ ..မေတာ္တဆက်က်န္ခဲ့တာလြဲရင္.. အရာအားလံုးဟာ သာမန္ထက္လြန္ျပီး ပံုမွန္ျဖစ္ပါတယ္..။


အလံျဖဴျပျပီး နႈတ္ဆက္ဖို႔ေတာ့ မေတာင္းဆိုပါနဲ႔ . ခင္ဗ်ားအလိုက္သိရမွာ.. ဒီၾကိဳး၀ိုင္းထဲ ၀င္လာကတည္းက အသက္နဲ႔အသက္ကို ေလာင္းေၾကးထပ္ထားခဲ့ျပီးသားဆိုတာ.. .!
အဟက္..! လူစြမ္းေကာင္းၾကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ..။ ဒါေပမယ့္ ေသြးပ်က္စရာအရႈံးကိုေတြ႔ေနမွေတာ့ ကိုယ့္ရင္ကိုယ္ ရြက္ကုန္ဖြင့္ျပီး မုန္တိုင္းကိုလည္း ေျပးေဆာင့္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူးေပါ့..။ ဒီလိုပဲ က်ဳပ္က တခါတခါ ၀တ္ေက်တန္းေက် ရိုင္းတတ္တယ္..။

ေတာင္းပန္ရိပ္ညႈိးမ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔ တိမ္တိုက္ထဲတိုး၀င္သြားတဲ့ ေလယဥ္.....ဘယ္လို ဂတိဂ၀တ္နဲ႔မွ မခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ဘူး ..... ဒီလိုခ်စ္ျခင္းမ်ိဳး ဘယ္ေခတ္မွာမွ ပြင့္ဖူးေတာ့မွ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ထပ္ခါထပ္ခါ နားလည္ရင္းနဲ႔ ွ ရွတတ အဲဒီေန႔မွာမွ မိုးမိခဲ့တယ္.. သိပ္ေတာ့ မဆန္းဘူးေလ...။
ေသခ်ာတာေတာ့ ေသေနေတာ့ လမ္းပဲ..။ မေသမခ်င္းေတာ့ ေသေအာင္ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမယ္..။ က်ဳပ္ ရာဇ၀င္တစ္ခုလံုး 'အုန္း' ခနဲ ျပိဳက်တဲ့အထိေပါ့..။.


summer way [August 4 f*ckin2010]