စိတ္က
၀န္ရိုးစြန္း ေရခဲမ်ားလို
မျငိမ္မသက္
ကိုယ့္အက္ေၾကာင္းကိုယ္
မထိန္းႏိုင္ျပီ။
ေမွာ္ ပဥၥလက္ အတတ္နဲ႔
ေျပာင္းျပန္ လွန္ပစ္ခ်င္ရဲ့
လြမ္းသမွ်ကို.....
သီးကင္းဘ၀နဲ႔ ေၾကြရတဲ့
ဆႏၵေတြကေတာ့
ရာသီေဟာင္း စာမ်က္နွာေတြေပၚ
ေတာင္ပံုရာပံု။
တကယ္ပဲ
ဆင္ျခင္တံု ေ၀းခဲ့
လႈပ္သမွ် ေခ်ာ္ထြက္ေနဆဲ
ပန္းၾကဲမယ့္ ထစ္ခ်ဳန္းသံေတြ
တျဖည္းျဖည္း တိုးတိတ္ခဲ့စဥ္မွာ
ႏွင္းေတြ သဲသဲေ၀ခဲ့
ဘယ္လို ခ်ဳပ္ျငိမ္းရမလဲ
ေတြးေတာင္ မေတြးရဲေသးဘူး။ ။
တိုးေ၀ (မေဟသီမဂၢဇင္း ၂၀၀၉-ေဖေဖာ္၀ါရီလ)
No comments:
Post a Comment